انسان موجودی اجتماعی است. (موجودی مدنی است)
همه کار ها را نمی تواند به تنهایی انجام دهد.
یعنی نیاز هایش به وسیله دیگران تامین میشود.
فرض کنید به تنهایی در عالم بودید، باید لباس، پوشاک، مسکن و ... را همگی باید خودتان درست می کردید؛ تازه برای هر کدام باید علم متناسب با آن را در حد مطلوب بلد بودید تا کار را بدرستی هر چه تمام تر انجام دهیم. (باید علاوه بر اینها محقق و دانشمند هم می بودید!)
تازه نیاز به همسر را می خواستید چه کنید که نیاز های عاظفی و جنسی و همدم بودن برایتان را برطرف می کرد؛ مریض می شدید پرستارتان بود و ...
پس انسان نیاز به دیگران دارد و موجودی اجتماعی است.
این اجتماع، نیاز به قانون داریم؛ قوانینی که از هرج و مرج جلوگیری کند و جامعه را به بهترین شکل ممکن اداره کند.
یه مطلب کوچولو داخل پرانتز
(البته این بحث که چرا الان دین اسلام که میگوییم کامل است و بدون اشکال، جامعه اسلامی دچار هرج و مرج میشود؟ پاسخ تفصیلی این سوال در مطلب دیگری می گنجد و پاسخ اجمالی این است که قوانین اسلامی، جدای از اجرا کنندگان آن هست؛ یعنی برای اینکه جامعه ای متعالی داشته باشیم، باید قوانین اسلام ناب محمدی (ص) (شیعه اثنی عشری) درست و کامل اجرا شوند)
پرانتز بسته
منبع:
شرح الاشارات و التنبیهات للمحقق الطوسى، ج3، ص: 371 ؛ مبحث اثبات نبوت
